ارائه مدل ساختاری خوردن هیجانی بر اساس اضطراب صفت-حالت با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی

پژوهش حاضر با هدف، ارائه مدل ساختاری خوردن هیجانی بر اساس اضطراب صفت-حالت با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی انجام گرفت. روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به چاقی مراجعه کننده به خانه های سلامت و مراکز رژیم درمانی شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند، که از میان آن‌ها، تعداد 378 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: خوردن هیجانی داچ (1986)، اضطراب صفت-حالت اشپیل برگر (1970) و پرسشنامه پردازش هیجانی باکر و همکاران (2010). تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. به‌منظور پاسخگویی به فرضیه‌های پژوهش از مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اضطراب صفت-حالت بر خوردن هیجانی اثر مستقیم و منفی معنادار وجود دارد. بین اضطراب صفت-حالت بر پردازش هیجانی اثر غیرمستقیم و منفی معنادار وجود دارد و همچنین بین خوردن هیجانی بر پردازش هیجانی اثر غیرمستقیم و منفی معنادار وجود دارد. بنابراین از نتایج می‌توان چنین استنباط کرد که مدل ساختاری اضطراب صفت-حالت بر خوردن هیجانی با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی از رابطه معناداری برخوردار است. یافته ها از وجود مکانیزم های روانشناختی زیربنایی در بروز چاقی حمایت می کند. لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان‌های مناسب‌تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می‌رساند.